Magazijnwagen 157 108 van de Haarlem IJmuidense Spoorweg Maatschappij (HIJSM)

Ex-ongevallenwagen 80 84 984 0 506-3. Foto: STIBANS

Deze wagen, die als D 6072 als bagagewagen in dienst werd gesteld in 1932, werd later vernummers in D 6713 (1952) en D 6313 (1954). In de periode 1960-1963 werd de wagen omgebouwd tot ongevallenwagen, en kreeg daarbij het nummer 157 108. Later werd dit 30 84 975 1 508 (1969), gevolgd door een vernummering tot terreinwagen 80 84 984 0 506-3 in 1984.

De wagen ging in 1999 over naar de STIBANS, en wordt daar gebruikt als onderdelenwagen voor de revisie van loc 162.

Rijtuig 42(BC104) van de Museum Buurt Spoorweg (MBS)

Foto copyright G. Brefeld

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Het rijtuig is sind 1989 bij de MBS. Het rijtuig heeft 56 zitplaatsen en is een van de zeer weinige NCS rijtuigen die bewaard is gebleven.

Het rijtuig staat in de locloods te Haaksbergen. De eerste plannen voor de restauratie van dit rijtuig liggen op tafel.

Motorrijtuig 37 (A37) van NZH Vervoer Museum (NZH)

    Foto: Copyright Raymond Naber

Klik hier voor een grote foto

Motorrijtuig NZH A37

In 1899 bouwde de Koninklijke Fabriek van Rijtuigen en Spoorwagens J.J. Beijnes de serie 31 - 38 voor de Eerste Nederlandsche Electrische Tram-Maatschappij (ENET). In de periode 1905-1906 gingen de motorrijtuigen 33 - 38 naar de Electrische Spoorweg Maatschappij (ESM), waar ze per paar werden omgebouwd tot aanhangrijtuig.

Bij de ESM werden de ENET motorrijtuigen 33-38 omgebouwd tot aanhangrijtuigen. In 1905 werden 35+36 de 63, in 1906 volgden 33+34 tot 62 en 37+38 tot 64. In 1916 werden de bakken van 33, 34, 37 en 38 gebruikt voor de bouw van motorrijtuigen 37 - 40.

In 1924 gingen de motorrijtuigen 37 - 40 van de ESM naar de Noord-Zuid Hollandse Vervoer Maatschappij N.V. (NZH) en kwamen daar in dienst onder de nummers A37 - 40. De NZH A37 werd in 1957 buiten dienst gesteld en afgevoerd.

Het Nederlands Spoorwegmuseum (NSM) heeft de NZH A37 in 1957 verworven en volledig gerestaureerd. Het motorrijtuig is in 1997 in bruikleen afgestaan en ondergebracht in het NZH Vervoer Museum.

Geschiedens

Bagagewagen DIV 6074 van de Stoomtrein Goes Borsele

Foto: R. van Meer, Goes, 13 november 2004

Klik hier voor een grote foto

Historische nummers:

1932: D 6074

1952: D 6714

1954: D 6314

1960-1962: 157 102 (verbouwd tot ongevallenwagen)

1969: 30 84 975 1 502-0

1982-1985: 80 84 975 1 502-9

1998: Naar SGB, nu als D 6074 in groene kleurstelling, dienst doende als magazijnwagen. Uiterlijk is de toestand van de ongevallenwagen als zodoende behouden.

Aanvulling status RRM: D 6074 heeft de status B5 (cluster)

Rijtuig Bd 7507

Klik hier voor een grote foto

Het eerste geheel stalen materieel voor reizigersvervoer in Nederland was het materieel '24, in de volksmond beter bekend als de blokkendozen.
Voordat de NS dit materieel in grotere aantallen liet bouwen, werd een tiental proefrijtuigen in dienst gesteld. Zo kon men ervaring opdoen met het nieuwe materieel, dat voorzien was van een geklonken stalen rijtuigbak. De rijtuigen van de proefserie Bd 7501 - 7510 werden de eerste jaren ingezet in internationale treinen, bijvoorbeeld in D- treinen naar Parijs. Hierin vielen ze door het ontbreken van coupés wel uit de toon. Na twee jaar werden ze verbouwd tot rijtuigen die bestemd waren voor elektrische treinstellen.

Het rijtuig van de SGB, de Bd 7507, werd gebouwd door de firma Beijnes te Haarlem in 1923. De lengte over de buffers is 19,8 meter en gewicht bedraagt 40 ton. In het rijtuig kunnen 64 reizigers plaatsnemen op de met groen trijp beklede banken. De van groen en wit behang voorziene wanden zijn afgewerkt met teakhout. Het rijtuig is geheel donkergroen geschilderd. De opschriften in het rijtuig zijn in drie talen geschreven, dit vanwege de inzet in de internationale dienst. Tevens is er stoomverwarming in aangebracht. Op de koppen zijn houders aanwezig voor de seinborden van de diverse landen.

Bij de verbouwing in 1925 werden al deze voorzieningen die voor het internationaal verkeer benodigd waren verwijderd. Tevens werden de stalen kopdeuren vervangen door houten exemplaren en werd de stoomverwarming vervangen door elektrische kachels. Het rijtuignummer werd nu B 8509.
In 1935 werd de B 8509 verbouwd tot 3e klasse rijtuig C 8597, in 1957 werd het weer verbouwd tot getrokken rijtuig, nu met het nummer B 5208. Het werd hierbij blauw geschilderd en voorzien van een gele bies. In 1973 werd het als B 5358 buitendienst gesteld, waarna de SGB het in 1974 kocht. Als rijtuig B132 deed het daarna enige jaren dienst in de SGB-treinen. In 1995 werd gestart met een totale restauratie van het rijtuig.

De Bd 7507 is het oudste nog bestaande blokkendoosrijtuig en het is de enige overgebleven vertegenwoordiger van de serie die in de internationale treinen dienst heeft gedaan. Daarom is het door de SGB weer teruggebracht in de originele toestand, dat wil zeggen de situatie van 1923. Bijdragen van vele donateurs, sponsors en fondsen maakten deze restauratie mogelijk.
Dankzij de inzet van de vrijwillige medewerkers van de SGB is het rijtuig geheel gedemonteerd tot op het kale casco en, na conservering van alle onderdelen, weer gemonteerd. Zowel van binnen en buiten ziet het rijtuig er weer uit alsof het net de fabriek in Haarlem heeft verlaten. In deze toestand zal het rijtuig dan ook deel uitmaken van de 'internationale D-trein' die de SGB voor ogen heeft.

Rijtuig Cec 8533

Foto: Ralph van Meer, Goes, 13 november 2004

Stalen rijtuig 3e klasse, "Blokkendoos".

Rijtuig mC 9015 van de Stoomtrein Goes Borsele

Foto: Ralph van Meer, Goes, 30 maart 2008

Klik hier voor een grote foto

Klik hier voor een tweede grote foto

  Toon alle gegevens

stalen rijtuig derde klasse met rolstoellift.

Voormalige motorwagen mat'24 met een gesloten kop (wagenvoerdersafdeling).

Update van 30 maart 2008:

Zoals op de foto van de sheet van dit rijtuig te zien is, is het rijtuig recent opnieuw geschilderd. Vooralsnog is het rijutuig in twee kleurvarianten te zien. Aan de ene zijde in het creme/groen (ook op de kop), en aan de andere zijde in het groen, zoals op de rechtefoto van 19 oktober 2005 te zien is. Op de linker foto is de overeenkomst met de 'Jaap' duidelijk waarneembaar. Immers, komen deze beide museum-blokkendozen uit dezelfde reeks......

In een later stadium zal de andere zijde van de C 9015 ook in het creme/groen geschilderd worden.

Rijtuig mC 9015

stalen rijtuig derde klasse met rolstoellift.

Voormalige motorwagen mat'24 met een gesloten kop (wagenvoerdersafdeling).

Update van 30 maart 2008:
Zoals op de foto van de sheet van dit rijtuig te zien is, is het rijtuig recent opnieuw geschilderd. Vooralsnog is het rijutuig in twee kleurvarianten te zien. Aan de ene zijde in het creme/groen (ook op de kop), en aan de andere zijde in het groen, zoals op de rechtefoto van 19 oktober 2005 te zien is. Op de linker foto is de overeenkomst met de 'Jaap' duidelijk waarneembaar. Immers, komen deze beide museum-blokkendozen uit dezelfde reeks......
In een later stadium zal de andere zijde van de C 9015 ook in het creme/groen geschilderd worden.

Rijtuig mCd 9443 van de Stoomtrein Goes Borsele

Ralph van Meer

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Historische nummers:

1940: mCv 9443

1950: mCv 9426

1956: mBv 9426

1960: 177 175

1969: 97-11 008

Voormalige motorwagen mat'24 met doorloopkop en stuurstand. Wordt uiteindelijk weer gerestaureerd tot motorwagen voor het te vormen mat'24-treinstel van de SGB.

Rijtuig C 6478 van de Stoomtrein Goes Borsele

Foto: Ralph van Meer, 24 mei 2009 te Goes

Klik hier voor een grote foto

NS stelde eind jaren '20 en begin jaren '30 van de vorige eeuw veel houten 2- en 3-assige coupérijtuigen wegens ouderdom buiten dienst. Om in het ontstane tekort te voorzien werd bij Beijnes, Werkspoor en HaWa (D) in 1930 een serie van 70 nieuwe vierassige coupérijtuigen voor de 3e klasse besteld. Het werden geen houten maar stalen rijtuigen. Ze hadden niet bij elke coupé een portier aan beide zijden, maar slechts om en om. De 12 coupé's hadden dus slechts 6 deuren aan elke zijde. In het midden van het rijtuig bevonden zich twee toiletten. De coupé's waren verbonden door een middengang, maar er waren geen overloopbruggen en vouwbalgen om naar een ander rijtuig te kunnen doorlopen. Het betrof de serie C 6401 - 6470, benaming C12c, gewicht ca 50 ton. Ze waren evenals de houten vierassige rijtuigen voorzien van treeplanken over de gehele lengte.

In 1933 volgde nog een nabestelling van 15 rijtuigen, met dezelfde indeling, maar met een gelaste i.p.v. een geklonken constructie. Daardoor viel het gewicht 8 ton lager uit, namelijk ongeveer 42 ton. Serie C 6471 - 6485 (C12c).

Het waren de eerste en laatste coupérijtuigen van NS.

In 1932 35 bijbehorende 1e en 2e klas-rijtuigen van de serie AB 7521 - 7555 besteld, maar die pasten niet echt bij de C 6400-en. Ze waren namelijk voorzien van een zijgang met afsluitbare coupé's, en eindbalkons met overloopbruggen en vouwbalgen. Ze hadden mede door hun vlakke zijwanden en het hoge dak een geheel ander uiterlijk. Daardoor werden ze voornamelijk in het buurlandverkeer ingezet.

Bij het invallen van de Duitsers in 1940 werden 4 C 6400-en vernield, 2 werden er na 1945 als onherstelbaar zijnde gesloopt, en 16 rijtuigen

Rijtuig C 6478

NS stelde eind jaren '20 en begin jaren '30 van de vorige eeuw veel houten 2- en 3-assige coupérijtuigen wegens ouderdom buiten dienst. Om in het ontstane tekort te voorzien werd bij Beijnes, Werkspoor en HaWa (D) in 1930 een serie van 70 nieuwe vierassige coupérijtuigen voor de 3e klasse besteld. Het werden geen houten maar stalen rijtuigen. Ze hadden niet bij elke coupé een portier aan beide zijden, maar slechts om en om. De 12 coupé's hadden dus slechts 6 deuren aan elke zijde. In het midden van het rijtuig bevonden zich twee toiletten. De coupé's waren verbonden door een middengang, maar er waren geen overloopbruggen en vouwbalgen om naar een ander rijtuig te kunnen doorlopen. Het betrof de serie C 6401 - 6470, benaming C12c, gewicht ca 50 ton. Ze waren evenals de houten vierassige rijtuigen voorzien van treeplanken over de gehele lengte.
In 1933 volgde nog een nabestelling van 15 rijtuigen, met dezelfde indeling, maar met een gelaste i.p.v. een geklonken constructie. Daardoor viel het gewicht 8 ton lager uit, namelijk ongeveer 42 ton. Serie C 6471 - 6485 (C12c).
Het waren de eerste en laatste coupérijtuigen van NS.
In 1932 35 bijbehorende 1e en 2e klas-rijtuigen van de serie AB 7521 - 7555 besteld, maar die pasten niet echt bij de C 6400-en. Ze waren namelijk voorzien van een zijgang met afsluitbare coupé's, en eindbalkons met overloopbruggen en vouwbalgen. Ze hadden mede door hun vlakke zijwanden en het hoge dak een geheel ander uiterlijk. Daardoor werden ze voornamelijk in het buurlandverkeer ingezet.
Bij het invallen van de Duitsers in 1940 werden 4 C 6400-en vernield, 2 werden er na 1945 als onherstelbaar zijnde gesloopt, en 16 rijtuigen werden in 1949 als blijvend vermist afgevoerd.

De rijtuigen werden zelden in afzonderlijke treinen met alleen 6400-en en 7500-en vervoerd, maar men kon ze verspreid in veel snel- en stoptreinen tegenkomen. Pas na de sloop van het houten materieel in 1956 werden 6400-en en 7500-en gecombineerd tot complete treinen, bijvoorbeeld in de sneltreinen tussen Amsterdam en Den Helder.
Toen de oude 1e klasse in 1956 verviel, werd de oude 2e klasse de nieuwe 1e klasse, en de oude 3e klasse werd 2e klasse nieuwe stijl. De C 6400-en werden toen B 6400-en.
Na een werkzaam leven begon de sloop van de serie B 6400 in 1962 en eindigde in 1966.

De C 6478 werd in 1963 buiten dienst gesteld, maar niet direct gesloopt. In 1965 was ze er nog, waardoor ze in aanmerking kwam voor plaatsing op een kinderspeelplaats bij Transwijk in Utrecht.
In 1991 dreigde alsnog sloop, want de kinderspeelplaats wilde van het verwaarloosde rijtuig af. De Stibans ontfermde zich er over en bracht het rijtuig terug in de oude donkergroene kleur, waarna het een tijdelijk onderkomen vond bij de VSM in Beekbergen.

Sinds 1994 maakt het rijtuig deel uit van de collectie van het Spoorwegmuseum, dat het rijtuig in Blerick stalde in afwachting van een nadere beslissing.
Er zijn nog geen plannen voor herstel. (BS 22/11'08)

Sinds april 2009 is dit rijtuig in het bezit gekomen van de Stoomtrein Goes-Borsele, mede mogelijk gemaakt doordat het Spoorwegmuseum (Spm) het betreffende rijtuig geschonken heeft aan de SGB, waar het prima past in het masterplan van de SGB, daar het rijtuig van de jaren '30 van de voorgaande eeuw stamt, en zo de groeiende collectie prima aan kan vullen. Op termijn zal de SGB het rijtuig naar zijn oorspronkelijke staat terug gaan restaureren. (rcvm 30/04/2009)

  Bagagewagen DIV 6074

 Foto: R. van Meer, Goes, 13 november 2004

Historischennummers:

1932:D6074
1952:D6714
1954:D6314
1960-1962:157102(verbouwdtotongevallenwagen)
1969:30849751502-0
1982-1985:80849751502-9

1998: Naar SGB, nu als D 6074 in groene kleurstelling, dienst doende als magazijnwagen. Uiterlijk is de toestand van de ongevallenwagen als zodoende behouden.

Aanvulling status RRM: D 6074 heeft de status B5 (cluster)

Rijtuig 5084 87-37 206-4 van Stichting Historisch Dieselmaterieel (SHD)

Rijtuig Df 008, ex-CKD 6906 te Groningen. Foto: Bert Peihak

  Toon alle gegevens

Dit rijtuig, in 1955 in dienst gekomen als CKD 6906, werd later vernummerd in RD 6956 en 50 84 87-37 206-4. Het rijtuig ging eind jaren '80 terzijde en werd in 1990 verbouwd tot fietsrijtuig (Df) 50 84 92-37 008-7. Als zodanig deed het dienst tot september 2004, en ging kort daarna over naar de SHD.

Rijtuig 5084 87-37 208-0 van Stichting Historisch Dieselmaterieel (SHD)

Rijtuig 80 84 978 2 506-3, ex CKD 6908. Foto: Bert Peihak

  Toon alle gegevens

Rijtuig CKD 6908 (sinds 1956: BKD 6908) kwam in 1955 in dienst. De serie onderging een kleine verbouwing in 1960-1962, en stond sindsdien als serie RD 6950 bekend.

De RD 6958, later vernummerd in 50 84 87-37 208-0 werd in 1988 verbouwd tot bijwagen voor de ongevallentrein, en werd eind jaren '90 terzijde gesteld. Na vele omzwervingen, waarbij het rijtuig onder andere voor ME-oefeningen werd gebruikt en op diverse plaatsen schade opliep, kwam het rijtuig in april 2004 uiteindelijk terecht bij de SHD.

Rijtuig 5084 87-37 222-1 van Stichting Historisch Dieselmaterieel (SHD)

Rijtuig Df 006, ex-CKD 6918, te Groningen. Foto: Bert Peihak

  Toon alle gegevens

Dit rijtuig, in 1955 in dienst gekomen als CKD 6918 en later vernummerd in RD 6968 en 50 84 87-37 222-1, ging eind jaren '80 terzijde en werd in 1990 verbouwd tot fietsrijtuig (Df) 50 84 92-37 006-1. Als zodanig deed het dienst tot september 2004, en ging kort daarna over naar de SHD

Bagagewagen 1 (P1)

van Museumstoomtram Hoorn-Medemblik (SHM)

Foto: Copyright Wouter Adriaanse

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Conducteur-bagagewagen NTM P1

Beijens leverde in 1888 de E10. In 1897 of 1898 werd de E10 vernummerd naar D1. Het was de bedoeling de D1 te verbouwen tot gesloten goederenwagen, maar dit gebeurde niet. In 1905, na een tijd buiten dienst te hebben gestaan, werd de D1 voorzien van balkons en als conducteurs/bagagewagen ingericht. Hierbij kreeg de D1 het nummer C1. In 1917 werd de C1 voorzien van een vacuümrem en in 1921 vernummerd naar P1. In 1930 werd de wagen afgevoerd, maar de NTM behield het onderstel, verstevigde dit en bouwde in 1930 daar een nieuwe P1 op.

Van de P1 werd in 1947 de bak aan de Noord-Oost-Friesche Autobusonderneming NV verkocht, die hem in Dokkum als bergplaats ging gebruiken. Later diende de P1 ook nog als schapenhok in Dokkum.

In 1971 werd de wagen geschonken aan de Museumstoomtram, via de Tramweg Stichting (TS). Na een grondige restauratie werd de P1 in 1972 opnieuw bij de Museumstoomtram in dienst gesteld. Echter zonder remwerk, wat tijdens een volgende herstelling als nog zal worden ingebouwd.

Tegenwoordig rijdt de P1 mee in de "Historische Trams" en dient dan als uitval basis voor de Horeca. Zo is het rijtuig voorzien van een koelkast en voorraadruimtes. Daarnaast doet de wagen ook nog steeds dienst als Conducteurwagen.

Geschiedenis

Rijtuig 27 (BC27) van Museumstoomtram Hoorn-Medemblik (SHM)

Foto: Copyright Collectie Stoomtram Documentatie Centrum

  Toon alle gegevens

Personenrijtuig OG BC27

In 1917 bouwde Beijnes uit Haarlem een serie rijtuigen voor de Stoomtramweg-Maatschappij Oostelijk Groningen (OG). De BC27 was een van deze rijtuigen.

OG BC27 werd niet, zoals de meeste andere rijtuigen uit de serie, afgevoerd in 1948. Maar werd, samen met nog drie rijtuigen, in 1949 verkocht aan de Centovalli-lijn Locarno - Domodossola in Italie. Hier werd het rijtuig vernummerd in 73. De andere drie rijtuigen, die ook hier naar toe waren verkocht, werden afgevoerd in 1977, maar de 73 bleef bestaan en werd behouden. Uiteindelijk werd het rijtuig in 1984 verkocht en diende als clublokaal.

In 1986 kocht de Stichting Brabant-Rail (SBR) het rijtuig en sloeg het op in Breda, in 1995 werd het in bruikleen gegeven bij de Museumstoomtram en opgeslagen in de opslag bij Corus in Beverwijk.

Rijtuig 1502 (BD1502) van Museumstoomtram Hoorn-Medemblik (SHM)

Foto: Copyright Wouter Adriaanse

Naam                                                   LTMB1502

Fabrikant                                              Koninklijke Fabriek van Rijtuigen en Spoorwagens J.J. Beijnes, Haarlem

Type:                                                    Personenrijtuig

Bouwjaar                                             1922

Spoorwijdte                                         1435 mm

Standplaats                                         Hoorn

Bedrijfsvaardig                                   nee

Status (HRN)                                       A – status (register Railmonumenten

Personenrijtuig                                   LTM B1504

Asindeling                                           2’2’

Ootspronkelijke eigenaars                               Limburgsche tramweg-Maatschappij (LTM)

Historisch nummers                          LTM BD 1502

Personenrijtuig LTM BD1502

In 1921 bouwde Beijnes een vervolg op een serie van de Centraal Limburgsche Stoomtramweg-Maatschappij (CLS). De nieuwe serie, bestemd voor de Limburgsche Tramweg-Maatscahppij (LTM), was iets groter en kreeg de nummers B1501 - B1510. De B1502 werd in 1930 verbouwd en kreeg een ruimte voor post en bagage. De BD1502 werd in 1937 door de LTM buiten dienst gesteld.

In 1940 werd het rijtuig verkocht en getransporteerd naar Grevenbricht, waar het rijtuig diende als opberghok. In 1997 werd de LTMBD1502 verkocht aan de Museumstoomtram / Stichting Beheer Museumstoomtram (SBM) en overgebracht naar Hoorn.

Geschiedenis

Rijtuig 1504 (B1504) van Museumstoomtram Hoorn-Medemblik (SHM)

Foto: Copyright Wouter Adriaanse

Naam                    LTMB1504

Fabrikant               Koninklijke Fabriek van Rijtuigen en Spoorwagens J.J. Beijnes, Haarlem

Type:                     Personenrijtuig

Bouwjaar              1922

Spoorwijdte          1435 mm

Standplaats          Hoorn

Bedrijfsvaardig    nee

Status (HRN)        A – status (register Railmonumenten

Personenrijtuig LTM B1504

In 1921 bouwde Beijnes een vervolg op een serie van de Centraal Limburgsche Stoomtramweg-Maatschappij (CLS). De nieuwe serie, bestemd voor de Limburgsche Tramweg-Maatscahppij (LTM), was iets groter en kreeg de nummers B1501 - B1510. De B1504 werd in 1937 afgevoerd.

In 1939 werd het rijtuig verkocht aan de Fa. Dotremont waar het tot 1940 verbleef. In het zelfde jaar werd het verkocht aan de Steenbrekerij Kochelhoven in Maastricht. Uiteindelijk werd het rijtuig in 1994 verkocht aan de Museumstoomtram / Stichting Beheer Museumstoomtram (SBM) en overgebracht naar Hoorn. In de periode 1995-1999 werd het rijtuig gestald in de opslag bij Corus in Beverwijk. Maar in 1999 keerde het weer terug naar Hoorn. Op dit moment wacht de LTM B1504 op restauratie.

Geschiedenis

Rongenwagen 87802 van Museumstoomtram Hoorn-Medemblik (SHM)

Foto: Copyright Wouter Adriaanse

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Rongenwagen NS 87802

In 1942 bouwde Beijnes de NS 87802 voor de Nederlandse Spoorwegen (NS). De rongenwagen is vernummerd naar NS 9433158, later is de wagen ondergebracht bij Railbouw Leerdam.

In 1993 is de NS 87802 verworven door de Museumstoomtram en in dienst gesteld. Tegenwoordig word de wagen gebruikt door de dienst Weg&Werken van de Museumstoomtram.

Geschiedenis

Aanhangrijtuig STM 16 van Het Spoorwegmuseum (SpM)

copyright foto P.A.N. Esseling

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Bagagewagen D 7521 * van Het Spoorwegmuseum (SpM)

copyright P. Esseling

Klik hier voor een grote foto

* dienstvaardig

De bagagewagen wordt gebruikt als materiaalwagen en werkplaats bij locomotief 3737.

De historische nummers van deze wagen:

De laatste jaren bij de NS is ze in gebruik geweest als magazijnwagen bij de werkplaats Leidschendam-Voorburg. De wagen is in 1985 in het bezit gekomen van de Stibans.

In 1995 is ze overgegaan naar het NSM.

Het is de enige bewaard gebleven stalen D van het type DV. De andere stalen D's zijn kleiner en van het type DIV.

Koninklijk Salonrijtuig 89-30 002 (Sr 8) van Het Spoorwegmuseum (SpM)

© P.A.N. Esseling

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

De oude uit vijf houten rijtuigen bestaande Koninklijke Trein uit 1903 was tijdens de 2e wereldoorlog naar Duitsland weggevoerd en geheel leeggeplunderd, terwijl een rijtuig was vernield. Gezien de leeftijd van ruim 50 jaar was herstel geen optie meer. In 1948 werden twee stalen voertuigen met beperkte middelen ingericht als nieuwe Koninklijke Trein. Het betrof een voormalige Duitse bagagewagen, die werd ingericht als begeleiderwagen Sr 6. Deze was voorzien was van een stoomverwarmingsinstallatie, een dieselmotor met generator voor de energievoorziening, een bagageafdeling en enkele slaapplaatsen voor begeleidend personeel. Het tweede voertuig was de Sr 7, dat in 1948 min of meer provisorisch was verbouwd uit een salonrijtuig van de Compagnie International des Wagons Lits (CIWL). In 1953 werd de Sr 8 aan de trein toegevoegd, het salonrijtuig voor Prins Bernhard. In 1956 werd de Sr 7 vervangen door de Sr 9, het tweede salonrijtuig voor Koningin Juliana.

De Sr 8 en Sr 9 staan sinds 1994 in het Spoorwegmuseum. Beide rijtuigen zijn ontstaan uit 1e/2e klasse-rijtuigen van de serie AB 7521 - 7555 uit 1932/'33. Ze waren voorzien van een zijgang, eindbalkons en overloopbruggen met vouwbalgen. Ze behoorden bij de 3e klas rijtuigen C 6401 - 6485, die eerder ontworpen en besteld waren en bestonden uit coupérijtuigen zonder overloopbruggen en vouwbalgen.

AB 7522 uit 1932 werd in 1952 uit de dienst genomen om in opdracht van de regering te worden verbouwd tot salonrijtuig voor Prins Bernard. In 1953 kwam het als salonrijtuig Sr 8 gereed. De Sr 8 is voorzien van een werkkamer, begeleidersvertrekken voor de prinsessen, 2 slaapkamers en 2 badkamers. Ook is het rijtuig indertijd speciaal voor de slechtziende prinses Marijke (tegenwoordig prinses Christina) aangepast. Het rijtuig was net als de overige rijtuigen van de Koninklijke trein voorzien van een Europese toelating. Ze werden ingezet als bijzondere trein in het binnenland, maar in het buitenland werden de rijtuigen aan de reguliere D-treinen gekoppeld.

In 1967 kreeg het rijtuig een nieuw nummer volgens de Uniforme Codering: 61 84 89-40 002-7.

In 1993, het jaar van haar buitendienststelling, werd het nummer na het verwijderen van de stoomverwarminginstallatie nog gewijzigd in 61 84 89-30 002-9. In 1994 werd het rijtuig opgenomen in de collectie van het Spoorwegmuseum.

(BS 21/10'08)

Motorrijtuig BD 9107 * van Het Spoorwegmuseum (SpM)

copyright P. Esseling

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

* dienstvaardig

In 1924 verscheen een prototrein van het elektrische hoofdlijnmaterieel op het proefvak Leiden - Den Haag HS, vooruitlopend op de elektrificatie in 1927 van het traject Amsterdam CS - Haarlem - Den Haag HS - Rotterdam DP en van de zijlijn Haarlem - IJmuiden. Op het laatstgenoemde traject reden tweewagentreinen, terwijl in de sneltreindienst Amsterdam - Rotterdam langere treinen reden tot een maximum van 12 rijtuigen.

In 1931 werd ook de lijn Amsterdam CS - Alkmaar geëlektrificeerd. Voor de drie genoemde lijnen werden in totaal 259 rijtuigen aangeschaft, waarvan ongeveer de helft motorrijtuig was. Dit materieel had een vierkant, robuust uiterlijk. In de jaren dertig van de vorige eeuw kreeg dit materieel de bijnaam 'Blokkendozen', niet alleen vanwege dit uiterlijk, maar ook vanwege de mogelijkheid om de treinen eenvoudig aan de vervoersvraag aan te passen, bijvoorbeeld alleen 3e klasse voor werkliedentreinen, alleen 1e en 2e klasse voor boottreinen, géén 1e klasse in stoptreinen. De nieuwe stroomlijntreinen vanaf 1934 hadden die mogelijkheden niet: ze kenden slechts 2e en 3e klasse in een vaste verhouding van ongeveer 1 : 3. In tegenstelling tot de moderne treinen met automatische koppelingen hadden de blokkendozen 'normaal' trekwerk en zijbuffers, vandaar de officiële bijnaam 'Buffermaterieel'.

In 1944/45 voerde de bezetter 158 elektrische rijtuigen naar Duitsland weg, waarvan er 23 niet terugkeerden. Als gevolg van oorlogsschsde werden in totaal 56 blokkendoosrijtuigen afgevoerd.

Vanaf 1956 werden nieuwe elektrische treinen van het type 1954 in dienst gesteld, de zgn Hondekoppen. Dit betekende dat Mat '24 een beetje overbodig werd. Maar het werd nog geschikt bevonden om te worden verbouwd tot getrokken rijtuig (140 st), motorpostrijtuig (25 st) of motorkonvooiwagen (5 st). De rest werd ingericht als bovenleidingmontagewagen, werkwagen, leslokaal of tentoonstellingsrijtuig (33 st).

De laatste elektrische Blokkendoos reed in 1959. De getrokken rijtuigen deden nog dienst tot 1973, o.a. in de toenmalige militairentreinen en als spitsversterking.

Na 1970 begon ook de buitendienststelling van de getrokken rijtuigen type 1924. Een aantal werd verworven door museumtreinorganisaties, t.w.: Stoomtrein Goes - Borsele (8 st), Veluwsche Stoomtrein-Maatschappij (7 st) en Hoogovens Excursietrein (nu Corus Stoom IJmuiden, 5 st) om dienst te doen achter hun stoomlocomotieven. Tenslotte werden 4 rijtuigen gerestaureerd en opnieuw ingericht voor elektrische tractie, t.w.: het Spoorwegmuseum (3 st) en de Hobbyclub van het NedTrain-revisiebedrijf te Haarlem (1 st).

Motorrijtuig BD 9107 (mBD) werd in 1927 gebouwd door de fa J.J. Beijnes te Haarlem met een elektrische installatie van Metropolitan Vickers, 40 zitplaatsen 2e klasse en een bagage-afdeling. Het was bestemd voor de hoofdlijn Amsterdam - Rotterdam, en droeg het nummer BD 9007.

Eind 1945 kwam het rijtuig beschadigd terug uit Duitsland. In 1947 werd het hersteld en als CD 9107 (mCD, dus 3e klasse) weer in dienst gesteld.

In 1957/58 werd het verbouwd tot getrokken rijtuig BD 5902 (BDz), 2e klasse nieuwe stijl en nog steeds met 40 zitplaatsen. De cabine werd vervangen door een vouwbalgbalkon. Reeds 4 jaar later was het rijtuig overbodig en werd het verbouwd tot instruktierijtuig voor de Dienst van Weg & Werken met het nummer 159016. Een permanent instructielokaal kwam gereed in 1987, waarna het rijtuig een museumbestemming kreeg. Herstel en wederopbouw tot elektrisch motorrijtuig BD 9107 vond plaats in de Wagenwerkplaats te Amersfoort in de jaren 1987 - 1989, geheel overeenkomstig de uitvoering van de jaren dertig. Het kreeg nu echter een elektrische installatie van Heemaf.

afkortingen:

B = 2e klasse C = 3e klasse D = bagagewagen of rijtuig voorzien van een bagageafdeling

m = motorrijtuig z = zonder closet

De driewagentrein van Mat'24, bestaande uit de BD 9107, C 8553 en C 8104, is wegens het ontbreken van ATB en een revisie van de C 8104 tijdelijk niet inzetbaar. Gehoopt wordt dat de revisie en de inbouw van ATBe eind 2009 zullen zijn voltooid.

(BS 23/7'09)

Motorrijtuig C 9410 van Het Spoorwegmuseum (SpM)

copyright P. Esseling

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Zie voor een algemene beschrijving van de Blokkendozen het gestelde bij elektrisch motorrijtuig BD 9107 van het Spoorwegmuseum.

'De Wagon' werd oorspronkelijk gebouwd als elektrisch motorrijtuig C 9410 (mCv) bij de fa Beijnes te Haarlem met een elektrische installatie van Metropolitan-Vickers te Manchester. Het was op deze installatie na identiek aan de C 9411 die nu als C 8104 bij het Spoorwegmuseum rijdt. Het had eveneens 88 zitplaatsen 3e klasse en was bedoeld als spitsversterking voor de Hoofdlijn Amsterdam - Rotterdam.

De laatste elektrische blokkendoostrein reed in 1959. Het materieel werd - voorzover het niet meer nodig was voor de reizigersdienst - werd verbouwd tot dienstwagen. Ons rijtuig werd in 1961 bovenleidingmontagewagen met het nummer 165083 en verloor daarmee zijn stroomafnemers, tractie-installatie en motoren.

Als gevolg van nieuwe regelgeving bij de Europese spoorwegen kreeg de wagen in 1968 een nummer volgens de Uniforme Codering: 974 1 621.

In 1973 maakten nieuwe montageauto's deze wagen als zodanig overbodig. Hij werd nu werkwagen met het nieuwe nummer 984 0 501 in Maastricht, waarbij de montagestelling kon vervallen. De controlekoepel op het dak bleef behouden.

Toen de wagen ook in Maastricht niet meer nodig was kocht de NV Koninklijke Hoogovens en Staalfabrieken (KNHS) hem in 1974 en stelde hem met het nummer 76105 in dienst in haar door een stoomlocomotief getrokken excursietrein. Hij werd ingericht als barrijtuig, waarbij de dakkoepel opnieuw behouden bleef. De excursieleider vertelde de passagiers tijdens de rit over het Hoogoventerrein vanuit deze koepel wat er zoal op het terrein te zien was. In 1986 waren de rijtuigen van de excursietrein aan een grote revisie toe, waar de Stoomclub van de Hoogovens zich niet toe geroepen voelde.

De uit 5 blokkendozen bestaande excursietrein werd toen aan het Spoorwegmuseum geschonken. Daarvan ging er een naar de Stoomtrein Goes - Borsele, twee werden gesloopt voor het leveren van onderdelen voor de huidige museumtrein Mat'24 en voor de C 9002 'Jaap', het vierde rijtuig werd in 1993 - 1994 weer ingericht als elektrisch tussenrijtuig C 8553 (Cecr) voor de blokkendoostrein van het Spoorwegmuseum, terwijl het vijfde rijtuig werd geplaatst als restaurant bij de bouwput voor de Willemsspoortunnel in Rotterdam. Dit rijtuig, onze 76105, werd in de oorspronkelijke kleuren groen en crème geschilderd, weer voorzien van het oude nummer C 9410 en gedoopt met de naam 'De Wagon'. Hij deed daar dienst als (stilstaand) restaurant voor bezoekers en werknemers totdat het project gereed was. De draaistellen zijn aanwezig, maar niet de tractie-installatie en alles wat daarbij hoort.

Na sluiting van de bouwput in 1996 kreeg de C 9410 een plaatsje bij het Nederlandse Smalspoor-Museum, waar behoefte was aan een restaurant. Daar bevindt het rijtuig zich nog steeds. (BS 3 sept '08)

Motorrijtuig ZHESM 6 van Het Spoorwegmuseum (SpM)

copyright P. Esseling

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Motorrijtuig ZHESM 61 / DR 99-54 668 van Het Spoorwegmuseum (SpM)

  Toon alle gegevens

Het motorrijtuig werd in 1914 bij de Zuid-Hollandsche Electrische Spoorweg-Maatschappij (ZHE) in dienst gesteld met het nummer 61, serie 51 - 62. Het was geschilderd in crème (boven) en groen (onder) en afgewerkt met een Jugendstil-versiering. Het had 56 zitplaatsen 2e klasse (mB). Het materieel kwam in dienst met een 10 kV éénfase wisselstroominstallatie. Beide tractiemotoren waren in één draaistel ondergebracht: het andere draaistel bevatte de luchtcompressor voor de beremming. De mB's verzorgden gewoonlijk met zijn tweeën en twee 3e-klasse tussenrijtuigen de sneltreindienst tussen Rotterdam Hofplein en Den Haag HS / Scheveningen.

In 1921 werd het materieel door NS in een nieuw nummersysteem ondergebracht, waarbij de 61 het nummer B 9011 ontving.

In 1926 werden de 23 ZHE-rijtuigen verbouwd voor 1500 Volt gelijkstroom. De 61 kreeg behalve het nieuwe nummer BD 9402 en een nieuwe gelijkstroominstallatie van Metropolitan-Vickers, een kleine bagage-afdeling, die ten koste ging van 16 zitplaatsen. In het vervolg deed het met een 3e-klasse stuurstandrijtuig dienst tussen Den Haag HS en Scheveningen, waar ook ingeschreven bagage werd vervoerd.

In 1930 werd een machanische kilometerregistratie ingevoerd, waarbij het nodig werd alle motorrijtuigen in een eigen nummerserie onder te brengen. Voor de ZHE-ers werd dit BC 9901 - 9909, C 9925 - 9933 en BD 9951 - 9953. De BD 9402 werd nu BD 9952. De besmettelijke kleur werd in de dertiger jaren vervangen door een geheel groene beschildering.

In 1944 werd de BD 9952 met de meeste andere ZHE-ers naar Duitsland weggevoerd.

Na de bevrijding kwamen de meeste weer terug in Nederland, maar de BD 9952 bleef vermist.

In 1992 ontdekte een Nederlandse treinkenner in voormalig Oost-Duitsland bij Geestgottberg een duidelijk herkenbare ZHE-er. Bij nadere inspectie bleek de wagen voor wegonderhoud (Bahnmeisterei) in gebruik te zijn geweest, maar het stond nu met doorgehaald nummer 60 55 99-54 668-7 gereed voor afvoer. Het rijtuig was in het verleden geheel leeggehaald en van zijn tractie-installatie ontdaan, terwijl de eertijds grote ramen zijn vervangen door veel kleinere. Nu is het geschilderd in een lichtgroene kleur.

Op verzoek van het Spoorwegmuseum werd het rijtuig in 1992 niet gesloopt. Het staat nu in afwachting van zijn lot in Klostermansfeld. Maar onlangs is besloten het rijtuig niet naar Nederland terug te halen, want het voegt geen belangrijke informatie toe aan de collectie, terwijl de transportkosten hoog zijn.

Open goederenwagen 87915 LWRK van Het Spoorwegmuseum (SpM)

copyright foto P.A.N. Esseling

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Open goederenwagen Dk 2 van Het Spoorwegmuseum (SpM)

© A.R van Ravesteijn

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Open goederenwagen G1 van Het Spoorwegmuseum (SpM)

© A.R van Ravesteijn

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Restauratie rijtuig RD 7659 van Het Spoorwegmuseum (SpM)

copyright E. blaas

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Rijtuig SS C 218 van Het Spoorwegmuseum (SpM)

© Allard Rogier van Ravesteijn

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Dit rijtuig is het enig overgebleven exemplaar van een serie van 339 exemplaren, en is daarmee het oudste personenrijtuig in Nederland. De rijtuigen waren overigens niet exact aan elkaar gelijk: er kwamen maatafwijkingen voor. De latere rijtuigen hadden meer raampjes per coupé. Elke coupé bood plaats aan tien reizigers op houten banken. Het was een standaardtype van SS, maar dezelfde bouw kon men aantreffen bij de NBDS en NCS. Op eenzelfde onderstel waren er ook AB's (1e en 2e klasse), maar hier hadden de reizigers meer ruimte omdat er slechts vier coupé's op het onderstel geplaatst werden. Bovendien zaten ze op gestoffeerde banken. De NBDS had zelfs dergelijke rijtuigen voor de 4e klasse, wat op het NBDS-traject van Gennep naar Gogh in Duitsland was voorgeschreven. Deze eenvoudige rijtuigens hadden slechts 15 zitplaatsen en 35 staanplaatsen. In 1928 verviel de 4e klasse in Duitsland.

De in 1921 nog bestaande ex-SS-rijtuigen kregen bij NS de nummers C 2126 - 2285 (C5). Ze werden merendeels in de jaren 1931 - 1933 gesloopt. De C 218 werd in 1922 direct dienstwagen voor Weg & Werken met het nummer 177007. Die functie behield het rijtuig tot 1952. Aanvankelijk dreigde sloop, maar het werd bewaard voor historische doeleinden. Uiteindelijk ontfermde de Wagenwerkplaats in Amersfoort zich over dit oude rijtuig en bracht het in de oorspronkelijke staat terug. In 1975 was het voltooid en werd het aan het Spoorwegmuseum aangeboden. (BS 7/9'08) 

- in de 2e klasse drie i.p.v. vier zitplaatsen in de breedte / 1e klasse werd niet nodig geacht wegens het grote comfort in de 2e klasse,

- geheel nieuwe kleurstelling, zilvergrijs afgewerkt met rode biezen en aluminiumkleurige daken en schortplaten.

Bovendien waren er veel technische vernieuwingen, zoals schuifdeuren i.p.v portieren, verlaagde instapbalkons, stalen buismeubelen, aluminium bagagerekken, schuiframen voor extra ventilatie en trommelremmen i.p.v. gietijzeren remblokken in de remtechniek.

De serie bestond uit 40 treinstellen: de 11 - 25 en 41 - 50 gebouwd door Werkspoor, de 26 - 35 door Beijnes en de 36 - 40 door Allan. Een treinstel bestond uit de samenstelling Bk - mCD - Ck (B = 2e klasse, C = 3e klasse, D = bagageafdeling, k = koprijtuig, m = motorrijtuig).

In de oorlogsjaren werd begonnen de Bk' s te verbouwen tot BCk, waar bij een afdeling met 24 zitplaatsen werd gewijzigd in een afdeling met 36 zitplaatsen facultatief voor de 2e of 3e klasse.

Aan het eind van de 2e wereldoorlog werden de meeste treinstellen naar Duitsland weggevoerd.

Van wat er overbleef en van wat na de oorlog terugkeerde was veel verbrand of vernield. 29 Stellen konden hersteld worden, waarbij delen van verschillende treinstellen samengevoegd werden. Slechts 12 reden in hun oorspronkelijke samenstelling. 17 Stellen hadden hun oorspronkelijke Maybach-motoren behouden en 2 hadden nog hun Stork-motoren. Vanaf 1952 werden nog 10 treinstellen opgebouwd, maar deze werden voorzien van nieuwe Werkspoor-motoren.

De facultatieve afdeling 2e of 3e klasse werd in 1954 definitief 3e klasse.

De dieseltreinen bleven rijden op de belangrijkere niet-geëlektrificeerde lijnen, maar werden door de voortgaande elektrificatie steeds verder verdreven naar lokaalspoorwegen.

Door het in dienst komen van Blauwe Engelen werden de 29 oude dieseldrieën vernummerd in de serie 141 - 169.

Vanaf 1957 t/m 1959 werden de Maybach-treinen afgevoerd en in 1963 verdwenen de Werkspoortreinen uit de dienst. In dat jaar werd een treinstel voor het Spoorwegmuseum samengesteld uit de rijtuigen Bk 163 (ex 12) - mBD 157 (ex 27) - ABk 163 (ex 27), die samen het 'nieuwe' treinstel 27 zouden vormen. De machinewagen had toen als enige zijn oorspronkelijke Maybach-motoren behouden.

In 1968 werd het geheel opgeknapte treinstel het Spoorwegmuseum binnengereden, maar niet meer op eigen kracht. (BS 18/8 '08)

Rijtuig C 147 van Stichting Stadskanaal Rail (STAR)

Rijtuig C147 te Stadskanaal, zomer 2006. Foto: Tim Goorman

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Motorrijtuig mC 9014 werd in 1925 geleverd aan de NS, en in 1950 vernummerd in mC 9464. In 1956 werd het rijtuig omgebouwd tot getrokken rijtuig Bz 5812 (z betekent zonder toilet). In 1973 verdween het rijtuig uit actieve dienst, en werd toen vernummerd in 60 84 99-31 001-9 (tentoonstellingsrijtuig). Daarna kwam het in het bestand van het Nederlands Spoorwegmuseum terecht, waar de wagen sinds 1987 tot in de jaren '90 als winkel werd gebruikt, en daarna als opslagwagen. Tijdens de sluiting van het Spoorwegmuseum in 2003-2005 diende de wagen als ontvangstrijtuig voor eventuele bezoekers, en nadat de wagen ook deze functie had volbracht kwam het rijtuig in 2005 beschikbaar voor de STAR. Op 7 september 2005 arriveerde het rijtuig per dieplader in Veendam, waar het voorlopig is opgeborgen in de Jonkerloods. In november 2005 kwam de wagen naar Stadskanaal, waarna begin 2006 een kleine opknapbeurt inclusief schilderbeurt is begonnen. Het rijtuig is sinds de aanvang van het seizoen 2006 in gebruik als souvenirrijtuig.

Rongenwagen K 232 van Stichting Stadskanaal Rail (STAR)

Wagen K 232. Foto: Tim Goorman

  Toon alle gegevens

17-1-49 84037

31-8-55 565236 (gebr van Rijn)

25-9-62 84037

18-1-63 565241 (van Rijn)

4-8-67 2184 022 0 022-2 (van Rijn)

30-5-68 2184 022 0 022-2 (S.J. Stern)

13-2-75 2184 334 0 037-9

20-11-79 3084 953 3 362-4

16-11-88 4084 982 1 977-8

3-96 STAR

Gebruikt voor het vervoer van pluimveecontainers

Speciale wagens voor 'gevogelte'

In Het Utrechts Archief bevinden zich blauwdrukken van pluimveewagens
die in gebruik waren bij de firma Van Rijn..

Rongenwagens vormden de basis voor de grote pluimvee-wagens van Van Rijn. Boven is er een afgebeeld uit de serie 87701 - 87850 van de spoorwegfabriek Beijnes in Haarlem (klik om te vergroten).
Onder de rongenwagen met de opbouw met 240 kooien. De (helaas niet al te beste) tekening vermeldt als nummers 565211, 565212, 565213 en 565222. De 'P' achter het nummer staat voor 'particulier'. Let op de tekst 'Gebr. V. Rijn, gevogelte - export, Bodegraven'.

Van deze serie rongenwagens is er een bewaard gebleven bij de museumorganisatie STAR in Stadskanaal. Deze wagen, vermoedelijk de 87713, draagt nu het nummer
K 232.

Een opmerkelijk vervoer per spoor in Bodegraven was de export van levende kippen naar Italië. Met speciale witte goederenwagens ging het pluimvee in drie dagen naar Milaan. De dieren werden stuk voor stuk ingeladen, onder anderen door Wim van Rijn (geb. 1933). Hij haalt herinneringen op.

 Rongenwagen K 233 van Stichting Stadskanaal Rail (STAR)

Wagen K 233 te Stadskanaal. Foto: Tim Goorman

  Toon alle gegevens

7-4-49 84083

26-4-52 565103 (Havelkate)

20-2-57 84083

4-86 21 84 334 0 084-1

6-11-79 30 84 953 3 388-9

16-12-80 40 84 953 3 388-7

5-12-88 40 84 982 1 979-4

3-96 STAR

Rongenwagen K 237 van Stichting Stadskanaal Rail (STAR)

Wagen K 237 in Stadskanaal. Foto: Tim Goormam

  Toon alle gegevens

0-47 LWR-87951

02-67 2184 302 3 325-2

2-7-1975 3084 944 1 807-9

28-4-1977 3084 943 3 275-7

10-11-88 40 84 982 1 971-1 (On)

03-96 STAR

Rongenwagen K 238 van Stichting Stadskanaal Rail (STAR)

Wagen K 238 te Stadskanaal. Foto: Tim Goorman

  Toon alle gegevens

18-3-49 S-LWR 84070

4-7-53 565213 (gebr. van Rijn, pluimveewagen)

5-12-60 84070

1-68 2184 334 0 070-0

3-4-80 4084 953 3 381-2

16-11-88 4084 982 1 978-6 (On), draaistelwagen

03-96 STAR

Magazijnwagen 80 84 984 0 507-1 van Stichting TEE Nederland

  Toon alle gegevens

D 6080 1932

D 6716 1952

D 6316 1954

157 107 1960/63 ongevallenwagen

30 84 975 1 507 1969

80 84 984 0 507 1984

Stichting KLOK 1998

STIBANS 2003

TEE 2009

Aanhangrijtuig 303 (B303)

van TS-Depot Scheveningen (TS Schev)

Foto: Copyright Raymond Naber

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Aanhangrijtuig NZH B303

In 1918 bouwde de Koninklijke Fabriek van Rijtuigen en Spoorwagens J.J. Beijnes de serie B501 - 508 voor de Noord-Zuid Hollandse Vervoer Maatschappij N.V. (NZH). Nog voor de indienststelling werd de serie vernummerd naar B301 - 308. De rijtuigen deden dienst op de NZH-stadslijnen in Haarlem en sporadisch ook op de buitenlijnen.

Nadat de volledige stadsdienst in Haarlem, in 1948, overgenomen was door bussen werden de NZH B303 en B506 in 1950 verkocht. De rijtuigen hebben jarenlang dienst gedaan als noodwoning.

Wanneer de rijtuigen(en) pecies bij de Tramweg Stichting (TS) is/zijn gekomen is niet duidelijk. De huidige NZH B303 is samengesteld uit de B303 en de B306. De NZH B303 is compleet gerestaureerd en doet, net als vroeger op de stadsdienst in Haarlem, weer regelmatig dienst achter de NZH A327.

Geschiedenis

Motorrijtuig 327 (A327)

van TS-Depot Scheveningen (TS Schev)

Foto: Copyright Raymond Naber

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

Motorrijtuig NZH A327

In 1911(C 1-6), 1912(C 7-8, 13), 1913(C 14-27) en 1914 bouwde Van der Zypen & Charlier (C 1-8) en Koninklijke Fabriek van Rijtuigen en Spoorwagens J.J. Beijnes, Haarlem de serie C1 - 27 voor de Noord-Zuid Hollandse Vervoer Maatschappij N.V. (NZH). In 1918 stelde de NZH een nieuw schema vast voor de gebruikte letters bij de nummer aanduiding. Hierdoor kreeg de serie de nummers A301 - 327.

De NZH C27, later NZH A327, reed tot 1948 op de stadsdienst van Haarlem. Nadat de volledige stadsdienst daar overgenomen was door bussen werd het motorrijtuig overgeplaatst naar Leiden. Hier heeft de NZH A327 tot 1960 dienst gedaan op de Leidse stadslijnen.

De NZH A327 werd in 1960 buiten dienst gesteld en geschonken aan de Nederlandse Vereniging voor Belangstellenden in het Spoor- en tramwegwezen (NVBS). De NVBS droeg het motorrijtuig in 1965 over aan de toen opgerichte Tramweg Stichting (TS). In 1968 is een start gemaakt met de restauratie, wat gebeurde in Rotterdam, die in 1981 kon worden afgerond. De NZH A327 bevind zich tegenwoordig bij het TS-depot te Scheveningen.

Geschiedenis

Rijtuig AB 7355 van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM)

copyright foto P.A.N. Esseling

  Toon alle gegevens

In 1981 verkocht de NS dit rijtuig aan de SSN. In 1982 het echter weer teruggekocht door NS.Uiteindelijk is de wagen in 1996 verkocht aan VSM.

Rijtuig AB 7359 van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM)

copyright foto P.A.N. Esseling

  Toon alle gegevens

Rijtuig AB 7367 van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM)

copyright foto P.A.N. Esseling

  Toon alle gegevens

Rijtuig AB 7370 van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM)

copyright foto P.A.N. Esseling

  Toon alle gegevens

Rijtuig AB 7377 van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM)

copyright foto P.A.N. Esseling

  Toon alle gegevens

Rijtuig AB 7378 van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM)

copyright foto P.A.N. Esseling

  Toon alle gegevens

Rijtuig C 8535 van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM)

Foto copyright M. Haman

  Toon alle gegevens

Rijtuig C 8536 van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM)

Foto copyright M. Haman

  Toon alle gegevens

Rijtuig RD 7658 van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM)

Foto copyright F.H. Noordink

  Toon alle gegevens

Motorwagen 9002

van Werkgroep Jaap (Werkgroep JAAP)

Ralph van Meer, Bergen op Zoom, 26 augustus 2007

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

C 9002 Is in 1924 gebouwd door de fa J.J. Beijens te Haarlem. Het stel werd afgeleverd in een crème met groene kleurstelling.

Tijdens de spoorwegstaking van 1944/45 werd de mC 9002 met flinke schade terzijde gesteld.

Na de oorlog kwam de mC 9002 na herstel van de schade weer indienst, maar nu als motorwegen C 9452 en heeft tot 1955 dienst gedaan als motorwagen.

Hoewel de meeste motorwagens tussen 1956 / 1959 verbouwd zijn tot getrokken rijtuig, ontsprong de mC 9452 de dans en werd in 1966 verbouwd tot motordienstwagen (mDW) 169 306. Tevens werd de doorlopkop vervangen door een dichte kop, afkomstig van de mCD 9111

Wegens invoering van de uniforme codering werd hij in 1966 vernummerd naar 978 2 800.

Vanaf 1968 werd de motorwagen gebruikt als mDW wegleerrijtuig onder nummer 978 1 500 en heeft het zo tot 1981 uit kunnen houden op het Nederlandse spoorwegnet.

Na de buiten dienst stelling in 1981 werd de mDW 978 1 500 door de toenmalige beheerder J. Mol onderhouden, in de hoop dat de wagen bewaard zou worden voor het nageslacht.

Op 02-11-1990 werd de mDW 9781500 door dhr J.(JAAP) Mol overgedragen aan de hobbyclub van de Hoofdwerkplaats Haarlem. De hobbyclub heeft de wagen in eigen beheer weer terug gebouwd naar afleveringstoestand en de dichte kop is vervangen door een doorloopkop, afkomstig van de voormalige Hoogovens blokkendoos 76 103.

Sinds 1996 is mC 9002 weer in zijn oorspronkelijke uiterlijk te zien op de hoofdbaan. Hij kan zowel zelfstandig als gekoppeld met het NSM-museumstel rijden.

 Motorrijtuig LTM610

van Zuid Limburgse Stoomtrein Maatschappij (ZLSM)

copyright foto P.A.N. Esseling

Klik hier voor een grote foto

  Toon alle gegevens

In mei 1929 bestelde de LTM bij Beijnes te Haarlem als vervolg op de serie

2601 - 2605 drie wagens, de 2606 - 2608. Na eerst nog overwogen te hebben drie vierassige motorwagens bij te bestellen bestelde de LTM in februari 1931 bij Beijnes nog twee vierassers, de2609 en 2610.

Zij waren gelijk aan de 2606 - 2608 met dien verstande dat deze wagens iets andere motoren van SSW kregen. De 2609 en 2610 werden op 17 november 1931 in dienst gesteld.

In oktober 1936 werden de 2601 - 2610 administratief vernummerd in 601 - 610.

Tot de komst van de 2606 - 2608 in 1930 werden de 2601 - 2605 op alle lijnen gebruikt als aanvulling op de drieassers. Daarna reden de vierassers voornamelijk op de trajecten Heerlen - Sittard en Heerlen - Brunssum, aangevuld met drieassers.

Vanaf 1946 reden de 601 - 605 voornamelijk op de lijn naar Kerkrade en de

606 - 610 op die naar Brunssum en naar Sittard.

Met de beëindiging van de tramexploitatie op de trajecten Heerlen - Sittard en Hoensbroek - Brunssum in de periode 1 augustus - 2 oktober 1949 werden de

602 - 605 buiten dienst gesteld. De 601 en 606 - 610 bleven nog dienen op de laatste tramlijn van de LTM, die tussen Heerlen en Kerkrade.

Na 14 mei 1950 was het afgelopen met de elektrische tram in Limburg en was al het elektrische materieel van de LTM overbodig geworden.

Op 7 maart 1950 bevestigde de LTM reeds de verkoop van elektrisch materieel aan de Haagsche Tramweg Maatschappij (HTM). Voor modernisering en verbouwing tot eenrichtingwagens gingen de motorwagens per spoor naar Werkspoor te Utrecht.

Vanaf 2 maart 1951 werden de eerste ‘Limburgers', zoals het van de LTM overgenomen materieel in Den Haag zou gaan heten, in dienst gesteld op het traject Den Haag - Wassenaar en vanaf 20 juli van dat jaar ook op de lijn Den Haag - Voorburg.

Bij de HTM werden de wagens in volgorde genummerd in de serie 81 - 90.

Door de invoering van nieuwe trams raakten de motorwagens van de serie 81 - 90 na 20 oktober 1963 overtollig en werden in december 1964 naast de remise in Rijswijk gesloopt. Alleen de 90 (ex-LTM 610) ontsprong de dans en werd niet gesloopt, maar keerde op 9 november 1965 rijvaardig terug in Heerlen.

Daar werd de tram opgesteld op het voormalige remise-terrein van de LTM aan de Grasbroekerweg. Aan de buitenzijde werd de wagen geschilderd in de groencrème kleurcombinatie van de LTM, terwijl uit de wagen de bruine kunstleren ‘Haagsche' banken werden verwijderd.

Op 29 september 1973 werd de 610 geschonken aan de Tramweg-Stichting in Amsterdam. Inzet op de museumtramlijn is er nooit van gekomen en op 25 april 1975 arriveerde hij dan toch in het Spoorwegmuseum. In 1986 is het interieur weer aangebracht in de staat, zoals die bij de LTM is geweest, dus met houten banken.

Na de verbouwing van het Spoorwegmuseum was er geen plaats meer voor de tram en op woensdag 23 november 2005 kwam motorwagen 610 per dieplader terug in Limburg en vond onderdak bij de Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij.

Rijtuig 6904-61 van Zuid Limburgse Stoomtrein Maatschappij (ZLSM)

ZLSM

  Toon alle gegevens

De restauratierijtuigen CKDd 6901-6926 werden door Beijnes gebouwd in 1955/1956. Na een aantal jaren bleek de restauratie- en keukenaccommodatie in de BKD-rijtuigen niet meer te voldoen. De kleine keuken met 4 gesloten compartimenten 2de klasse voldeed niet meer aan de voor een goede exploitatie te stellen eisen. Bij dienst als restauratie werd in ieder dezer 4 compartimenten een grote aanzettafel geplaatst.

Drie compartimenten à 8 personen maakten plaats voor een open restauratie-afdeling met 22 zitplaatsen en vaste opklapbare tafels als bij de serie ElD4 711. Het vierde compartiment werd als pantry bij de keuken getrokken. Hierdoor kon er een groter kolenfornuis worden geplaatst maar ook een elektrische koelkast en ijskast.

Deze wijziging werd uitgevoerd in de jaren 1960 t/m 1962. Bij deze verbouwing werden de BKD 6901-6926 vernummerd in RD 6951-6976. Enige jaren later werd een elektrisch fornuis geplaatst.

De RD 6951-6976 kregen later de computernummers 50 84 8737 201-232.

Eind 1987 werden alle RD-rijtuigen Plan-E afgevoerd. De afgevoerde RD's zouden niet meteen gesloopt worden in verband met verbouwingsplannen tot ongevallenwagens en begeleidingsrijtuigen voor de ongevallenkranen.

In 1989 heeft de werkplaats Tilburg twee restauratierijtuigen Plan E omgebowd tot ongevallenrijtuig. De 50 84 8737 204 (ex RD 6954 en BKD 6904)en 208 (ex RD 6958 en BKD 6908) werden in 1988/9 verbouwd tot ongevallenwagens 80 84 978 2 507-1 en 506-3, gestationeerd in resp. Eindhoven en Utrecht.

Na de ombouw werden de rijtuigen geheel geel geschilderd. De rijtuigen werden ingezet bij hersporingen en calamiteiten. Zij dienden voor de persoonlijke verzorging van het personeel. Tevens kon men in het rijtuig koffie, soep en dergelijke klaarmaken en serveren. Daarnaast was er een commando- en besprekingsruimte aanwezig.

Het rijtuig deed dienst laatstelijk in Eindhoven samen met de 975 1 536-7 (Hbis) en de Dw 975 1 517 (Stalen D). Eind december 1995 zijn deze wagens nog gereviseerd en geschilderd.

In 1999 werden de ongevallentreinen uiteindelijk vervangen door vrachtauto's. In augustus 2001 werd het rijtuig, dat lange tijd naast de HTMU-loods in Utrecht heeft gestaan, door de 1202 van het Spoorwegmuseum naar de ZLSM in Simpelveld overgebracht.

In augustus 2005 is het rijtuig technisch weer in orde gebracht en is de grafitti verwijderd.

Klik hier voor een grote foto

Klik hier voor een grote foto